“Kuruluş yıl dönümümüzde Çanakkale’ye rahmetli Süleyman Demirel gelmişti. Babam o törende beni çağırdı kürsüye, konuşma yaptıktan sonra, ‘Artık ben bayrağı devrediyorum.’ dedi.”
Süleyman Demirel de çıktı dedi ki, ‘Ya İbrahim Bey, sen bayrağı devrettin de sopayı tutarsın elinde. Sopayı ne zaman devredeceksin, onu merak ediyorum.’
Demirel haklı çıktı, babam hala aktif olduğu için birçok konuda kararlar geri dönüyordu. Benim ültimatom gibi bir yazım var, ‘Ya bu şekilde olacak, ya da ben buradan, bu diyardan gideceğim.’ diye… O mektup da onun arkasından bana yazılmıştır.”
(Zeynep Bodur Okyay’ın anlatımıyla)
Kaynak: Bazen Olmaz, Özlem Gürses Tatar, Kronik Kitap