Yaptığım işte seri olmak, oyalanmadan işi çözmek çok önemliydi ama dikkatli olmak da şarttı. Müdiremiz Sema Hanım zaman zaman detaycı ve analitik sorularıyla benimki gibi tercihini daha çok duygusal zekâdan yana kullanan beyinleri zorlayabiliyordu. Ama tabii onunkisi analitik zekâysa, benimkisi de pratik zekâydı.
Bir gün çok büyük bir kredi için kendisine fiyat sormam gerekti çünkü talep edilen fiyat benim yetkimin dışındaydı. O sırada Sema Hanım da kaç saat süreceği belli olmayan bir toplantıya doğru aceleyle koşturuyordu. Hemen yolda yakaladım, hızlıca işi özetledim, ben ondan “Tamam” ya da “Yok olmaz” şeklinde bir cevap beklerken, o sağ olsun soruma ziyadesiyle tuhaf bir soruyla karşılık vererek ters köşe yaptı: “Kaan, bunun present value’su kurtarıyor mu?”
Hö? Yani laf mı şimdi bu? Eski köye yeni adet getirmenin ne âlemi vardı? New York Borsası’nda mı çalışıyoruz anasını satayım! Düşünmeye fazla vaktim yoktu. “Bir dakika, hesaplayayım” diyemezdim, “Present value ne ablacığım?” hiç diyemezdim! Vermem gereken yanıtı gelişine yapıştırdım ben de: “Kurtarıyor Sema Hanım!” O da fiyatı verdi. Bugün hâlâ tüm kalbimle dilerim ki inşallah kurtarmıştır.
Kaynak: Kaan Sekban, Tebrikler, Kovuldunuz, Okuyan Us Yayınevi