Pittsburgh’daki PNC Bankası’nda, bir kredi şefi, banka çalışanlarının evlerine giderken açık bıraktıkları yüzlerce kişisel bilgisayarın tükettiği elektrik miktarını çok basit bir mantıkla hesapladı. Şefin hesabına göre, bu on altı saatlik boş zaman, bankaya her yıl 268 bin dolara mal olmaktaydı. Ancak bu parlak fikri daha yüksek makamlara götürdüğünde, bilgisayarları açıp kapatmanın PC’lerin ömrünü kısaltacağını söyleyerek onu başlarından savdılar.
Her şeye rağmen yılmayan şef, biraz daha araştırma yaptı ve işyerlerindeki bilgisayar sistemlerinden çoğunun parçaların yıpranmasından çok daha önce eskidiğini ve rutin olarak yenileriyle değiştirildiğini öğrendi. Banka sonunda fikri benimsedi ve kârlılık üzerindeki etkisini dengelemek için yaklaşık 2 milyon dolarlık yeni gelir gerektiren bir gider kaleminden tasarruf etmiş oldu.
Kaynak: Daniel Goleman, İşbaşında Duygusal Zekâ, Türkçesi: Handan Balkara, Varlık Yayınları