Arçelik’te işe ürün mühendisi olarak başladım, oturdum teknik resimleri inceliyorum. Bütün ürünlerin kodları var. Buzdolapları “B” ile başlıyor. B-130, B-230, B-290 diye litre cinsinden iç hacmine göre gidiyor.
Çamaşır makinesi modelleriyse Ç ile kodlanmış; Ç-7, Ç-8, Ç-11… “Niye 8’den 11’e atladınız?” dedim. Çünkü Ç-11 ikizmiş. Yan yana iki kazanı varmış. “Çamaşırı birinde yıkıyor, alıp öbürüne koyup kurutuyorsun. İkiz olduğu için 11” dediler. “Peki 9 ve 10 yok mu?” diye sordum. “Yok” cevabını aldım. Bunu anlamıştım.
Ancak E-125, E-200 kodlu iki ürün daha vardı. O zaman ekmek kızartıcısı filan üretimde değildi. Ne olduklarını bir türlü çıkartamadım. “Bunlar nedir?” diye sordum. “Klima cihazları” dediler. “Peki neden kodu ‘E’?” diye sordum. Yüzüme “Sen İngilizce bilmiyor musun?” gibisinden bakarak “İngilizcesi Eyr Kondişın olduğundan…” dediler. İşte size 1970’de Arçelik’in teknik bürosundan insan manzaraları.
Kaynak: Pembe Candaner, Türk Sanayiinde Bir Uzun Yol Kaptanı, Hasan Subaşı Kitabı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ekim 2015.