1971’de ABD’ye gidip Dünya Bankası’nda çalışmaya başlayan Turgut Özal, Türkiye’ye döndükten sonra Sabancılar’ın Genel Koordinatörü olmuştu. Bizim de Sabancı’lar ve T. İş Bankası’yla birlikte bir “Nissan” projemiz vardı. Bu projemizin hayata geçirilebilmesi için, 1970’lerin sonunda Sakıp Sabancı, T. İş Bankası Genel Müdürü Cahit Kocaömer ve Turgut Bey’le birlikte Japonya’ya gittik.
Tabii Japonlarla görüşmeleri İngilizce yapacaktık. Sakıp Sabancı’nın İngilizcesi zayıftı; bende ise hiç yok… Müzakereler başlamadan önce, Sakıp’la fikir birliği yaptık; Japonlara, yılda 15-20 bin adet otomobil ve pikap üretebileceğimizi söyleyecektik.
Japonlarla görüşmelerimiz başladı. Şirketin başkanı da bendim. Bu sırada Turgut Bey, masanın altından ayağıma vurarak, “Kâmil Ağa, sen bana yetki ver, senin adına ben konuşayım.” dedi. Evet, ben de kendisine, “Peki Turgut Bey, yetkilisin.” dedim. Bu müzakereler öncesinde, Sakıp’la sözbirliği ettiğimiz 15-20 bin otomobil üretimi dahi bizim için çok büyük bir rakamdı. Ancak yaşımız henüz genç olduğu için, bu kararı cesaretle almıştık.
Turgut Bey, konuşmaya başladı. Adeta uçuyordu. Yılda, ilk etapta 100 bin adet otomobil üretiminden söz ediyor, “Bunları İran’a ve Ortadoğu ülkelerine satarız.” diyordu. Bu sözleri duyunca, hem biz hem de Japonlar şaşkına döndük. Çünkü bu sözler, hiç inandırıcı değildi. Kendimi alamayıp, Turgut Bey’e, “Sen ne yapıyorsun?” diye uyarıda bulundum. Ama Turgut Bey’in abartılı rakamı karşısında müzakerenin atmosferi bozuldu. Japonlarla görüşmelerimiz iki-üç gün sürdü, bir sonuç alamadık, projeyi de iptal ettik.
Nissan müzakerelerine katılan tüm arkadaşlar, aynı uçakta seyahat ediyorduk. Japonya’dan dönerken, biraz kafaları çektik ve havada muhabbete başladık. Bu sırada Sakıp’a, Turgut Bey’i göstererek dedim ki, “Sakıp, 10 tane Akbank olsa, bu adama yetişmez. Bu adama Merkez Bankası lazım.” Sakıp rahmetli oldu, Turgut Bey de… Ama Cahit Kocaömer hayatta, şahittir. Nissan projesinde de Turgut Bey’le iki yıllık bir müşterek çalışmamız var. Zaten Sabancılar, Turgut Bey’in çalışma tarzına fazla dayanamayıp, bir süre sonra yollarını ayırdılar.
Kaynak: Kâmil Yazıcı, Ortak Akıl: Tahtakale’deki Bir Hırdavatçı Dükkânından Anadolu Holding’e Uzanan Azmin Öyküsü, Kâmil Yazıcı Yönetim ve Danışma A.Ş., 3. Baskı, Şubat 2016.