İzmir’den vapura binen dostlar arasında Beresit adında bir de Musevi tanıdık vardı. Pire limanında bazı arkadaşlarımız sahile çıkmışlar, orada alışverişte bulunmuşlardı. Bunlar gemiye dönünce, sahile çıkmayan bizlerin de çarşıya gitmemizi öneriyor; özellikle de çok ucuz buldukları ayakkabılardan almamızı istiyorlardı. Pire’de o dönemde el yapımı en iyi ayakkabı bizim paramızla altı liraydı. Ben de bu ucuz fiyata heyecanlandım ve dostum Beresit’e birlikte Pire limanına çıkmayı önerdim.
Beresit, şunu sordu bana:
“Senin yeteri kadar ayakkabın var mı?”
“Var…”
“Şu sırada ve bir süre için ayakkabıya ihtiyacın olacak mı?”
“Hayır, ama baksanıza altı lira çok ucuz…”
“Hayır, madem ki gereği yok, bu ayakkabılar en pahalı ayakkabıdan altı lira daha pahalıdır…”
Kaynak: Nejat F. Eczacıbaşı, Kuşaktan Kuşağa, Dr. Nejat F. Eczacıbaşı Vakfı Yayınları, 2. Baskı, Eylül 1999.