Almon Strowger keyifsizdi. Bir süredir işleri iyi gitmiyordu. Hâlbuki şehirde ölen yok değildi. Ölüm Almon’un işinin olmazsa olmazıydı. Cenaze levazımatçılığı yapan Almon tüm ölüleri rakip cenaze evinin “kaptığını” görüyordu. Peki, cenaze için neden ona başvurmuyorlardı? Almon ne kadar maneviyatla ilgili bir iş yapsa da maddi dünyanın gerçeklerinin farkındaydı. Rakibi gittikçe işlerini arttırıyordu ve bu bir tesadüf olamazdı. Almon kısa süren araştırmasından sonra gerçeği anladı.
Rakip cenaze evinin sahibinin karısı bir telefon operatörüydü. O yıllarda telefon etmek istediğinizde ahizeyi kaldırır ve karşınıza çıkan operatöre aradığınız yerin ismini verirdiniz ve o da bağlardı. Cenazesi olanlar ahizeyi kaldırıp “Bir cenaze evine bağlar mısınız?” dediklerinde bu kadın, kocasının iş yerini bağlıyordu, olay bundan ibaretti.
Başkası ne yapardı bilinmez ama Almon hem o kadının hem de tüm diğer telefon operatörlerinin işlerini kaybetmelerine neden olan bir icat yaptı. İsmini verdiği “Strowger Anahtarı” sayesinde santrallerin otomatik olmasını sağladı. Halkın deyimiyle bu “kızsız telefonlar” Strowger’ı velinimetlerine kavuşturdu.
Kaynak: Kitap, Kahve, Kırmızı Kalem, Ferdi Bişkin, Elma Yayınevi