“Ekonomik kriz dönemleri zor dönemlerdir. Benim için de o vakitler çok kolay geçmedi. Daha gençken Robert Koleji’nde tiyatro eğitimi almıştım. Çok iyi hatırlıyorum, kriz dönemlerinde yıllar önce o piyesleri oynarken edindiğim rol kabiliyetimi kullanmıştım. İçim kan ağladığı zamanlar yüzümdeki gülümsemeyi eksik etmemek için rol yapardım. Adeta tiyatro oynardım. Bir insanın içi kan ağlarken, zihninden türlü türlü sorun geçit yaparken gülümseyebilmesi hiç de kolay değildir. Hayatımda en çok espriyi çalışanları motive etmek için kriz dönemlerinde yaptım. Yüzümdeki gülümsemeyi ihmal etmedim. Liderin morali bozulursa takım oyunu oynanamaz. Bunu hiçbir zaman unutmadım.”
***
2001 krizinde Tarkan gelip fon yönetim katında şarkı söyledi
Birçok bankada çalışanın “acaba işten çıkarma olacak mı?” korkusunu yaşadığı, bir gün sonrasını göremediği günlerde o, çalışanların bu karamsarlığın içine düşmemesi için türlü türlü çözümü üretir. Lider olduğunu asla unutmaz. 2001 krizinde çalışanların haberi yokken ansızın Tarkan ile birlikte gelmesi bu moral yükseltme operasyonlarından biridir. Yıllar sonra Özyeğin, Tarkan’ın, aniden fon yönetim katında şarkı söylemesi ile bir anda morallerin arttığını anlatırken bile mutlu oluyor.
***
“Böyle dönemlerde insanların motivasyonunu yüksek tutmak çok önemli. Hiç unutmuyorum, 2001 krizinde Merkez Bankası (MB), komik bir şekilde ekranda değil de telefon ile döviz satıyordu. Fakat bütün aramalara rağmen MB kolay kolay telefonlara cevap vermiyordu. Çünkü muhtemelen döviz satmak istemiyorlardı. Dolayısıyla 8-10 kişi sadece MB’yi arıyordu. İşi eğlenceli hale getirmek için MB’yi yerinde bulana 1 milyon dolar, ulaşabilene Avrupa seyahati vermeye başladık. İlk ulaşana Venedik, sonrakine Paris, sonrakine Londra gibi oyunlar oynuyorduk. Kazanan perşembe akşamından gidiyor, dört gün kalıyordu. 1 milyon dolardan daha da önemli olan aslında eğlenceli hava oluşturmak ve çalışanların zihninden ‘ne olacak bizim durumumuz’ sorularını silmekti. Akşamları toplanıp doğum günü pastası kesmek, birbirimiz ile olan bağımızı güçlendiriyordu.
(Anlatan: Hüsnü Özyeğin)
Kaynak: Rahime Sezgin, Ben Ne Yangınlar Gördüm, Optimist Kitap