Miami dönüşümüzde, yolcularımızdan yan yana oturan iki arkadaş devamlı problem yaratıyordu. Hani şu sinir tipler vardır ya, onlardan. “Ben onu yemem, ben bunu içmem, bu nasıl uçak, niye geç kaldık, 2 dakika geciktik, bu battaniyeler neden böyle, tuvaletler çok küçük…” diyerek söylenip duruyorlardı.
Bir ara “armut suyu isteriz” diye tutturdular. Artık kendilerini uçaktan fırlatıp atma noktasına gelen otoriter amir dayanamadı ve şöyle dedi:
“Sizin gibiler için, armudu toplayıp suyunu sıkamadım, kusura bakmayın.”
Bu söze bizim sinir tipler gülmeye başladılar.
Aslında, kabin ekibinin sinir katsayılarını ölçerlermiş.
Kaynak: Melek Müge Çelebi, Figen Yeşiltuna, Nurşen Gözüsulu, Gökten Üç Hostes Düştü, Gökyüzünde Geçen 20 Uzun Yıl, Neden Kitap, Eylül 2006.