Genç Kalemler’in meşhur ismi Ali Canip Yöntem’in anlattığına göre II. Meşrutiyet devrinde Ömer Lütfi Bey, bir gün “İttihat ve Terakki Fırkası’nın kalesi olan” Selanik’e gider; amacı fırka aleyhine bir konferans vermektir. Fakat meseleden haberdar olan İttihatçılar tertiplerini yapmışlardır. Söze, vaktiyle kendisinin de İttihatçı olduğunu söyleyerek başlayan Lütfi Bey tam da “fakat bugüüünnn” diye devam etmek ve maksadına girmek isterken bahçede bir düdük öter. Hatip “ayıptır ayıp” diye bağırsa da ilk düdük bir işarettir ve ardı sıra yüzlerce düdük birden öter. Ömer Lütfi Bey çıktığı sahnede sapsarı kesilir; sallanır ve aşağı inmeye mecbur olur.
İstanbul’a döndüğünde Meclis-i Mebusan koridorlarında kendisiyle karşılaşan (şakalarıyla meşhur) Babanzade İsmail Hakkı Bey:
“Geçmiş olsun Lütfi Bey, seni Selanik’te düdüklemişler!” deyince o da,
“Canım birkaç külhanbeyi…” diye karşılık verir.
Kaynak: Harun Tuncer, Ya Tarihin Yazmadıkları, Çamlıca Basım Yayın, 2016.