Eyüp Aşık’tan bir anı anlatayım.
Bakanlık döneminde gelen ziyaretçilerden birini dinledikten sonra; “Cep telefonunu özel kaleme bırak.” der. Eyüp’ün kafasındaki tabii ki telefon numarasıdır. Eyüp o gün bu lafı üç beş kişiye söyler.
Sonra odasından çıkıp giderken, özel kalemi, “Efendim bu telefonları ne yapacağım?” diye sorar. Gelen ziyaretçiler, telefon numaralarını değil telefon cihazlarını bırakmışlardır.
Bu ziyaretçilerin Trabzonlu olduklarını yazmaya gerek var mı bilmem…
Kaynak: Bülent Akarcalı, Sevgili Milletvekilim, Sinemis Yayınları, Kasım 2011.