Kanuni Sultan Süleyman ava çıktığı bir gün yağmura tutulur ve civardaki köy evlerinden birine misafir olur. Soğuk ve yağmurlu havada köylünün yaktığı ateş padişahın çok hoşuna gider ve köylüye “Bu yaktığın ateş bin altın eder.” der. Padişahı ve yanındakileri imkânlarına göre ağırlayan köylüye padişah ayrılırken sorar:
“Borcum nedir?”
“Bin bir altın padişahım…”
Padişah hayretle:
“Neden bu kadar fazla istiyorsun?”
“Yemek parası bir altındır. Yaktığım ateşin de bin altın olduğunu siz söylediniz.”
Zeki köylünün bu cevabı karşısında padişah gülümseyerek köylünün almak istememesine rağmen ona bin bir altın verir.
Kaynak: Vahid Çabuk, Osmanlı Tarihinden Fıkralar, Babıali Kültür Yayıncılığı, Genişletilmiş 3. Baskı, Ocak 2014.