Yavuz Sultan Selim Han, Mısır’ı fethe çıkmıştır. Ordu, saatlerce Kocaeli’nin bağlık ve bahçelikleri arasından yürüdükten sonra mola verilir. Yavuz, yeniçeri ağasını çağırır. “Canım bir elma istedi. Var pazardan satın al gel.” der. Yeniçeri ağası, pazarda döner dolaşır, bir tek elma dahi bulamaz. Çaresizlik içinde kalan ağa, son bir ümitle yeniçerilerin dağarcıklarını aratır. Hiçbirinden elma çıkmaz. Huzura döner ve “Padişahım, bir tek elma bile bulamadım.” der.
Yavuz gürler: “Asker kullarımda da yok mu?”
“Hepsinin dağarcıklarını arattım. Yok efendimiz!”
Yavuz’un yüzü tatlı bir renk alır:
“Eğer bir askerimin üzerinde halkın bahçelerinden koparılmış bir tek elma çıkmış olsaydı Mısır seferinden vazgeçecektim. Haram yiyen bir ordu asla zafere ulaşamaz.”
Kaynak: Vahid Çabuk, Osmanlı Tarihinden Fıkralar, Babıali Kültür Yayıncılığı, Genişletilmiş 3. Baskı, Ocak 2014.